Aku membaca sajak “Tun Perak”, dalam antologi Ahmad Sarju, “Bunga Waktu”, Dewan Bahasa dan Pustaka, 1986, cetakan pertama, muka surat 21-22. Apa yang ditekankan beliau ialah kesukaran era kini mencari seorang pemimpin sebijaksana negarawan silam yang kekal mengilhami. Banyaklah kalimat disulam penyajak, tetapi aku suka memetik, “kausarungkan keris di tangan/lantas kauhunus kecerdikan/kerana ia lebih bisa dan tajam”. Tanpa berhajat menatap mendalam, mari beranjak ke hujung sajak menghayati akhiran teman fbku ini, “…di saat-saatnya bicaramu menjadi pedang/yang paling tajam/untuk menegakkan erti keadilan.”
ASKAT: Tun Perak bukan pemimpin biasa. Beliau seorang negarawan terbilang. Sejarah Melayu telah merakamkan ketersohoran tanpa syak curiga bersarang. Melalui kuasa di tangan, tindakannya berdasarkan minda yang menjana penyelesaian sempurna. Negara mantap dan dihormati. Sokongan rakyat tidak berbelah bahagi. Benarlah, ketiadaan beliau seakan tiada setara ganti.
Sebagai hiasan kupamerkan komik “Tun Perak “ karya Othman Haji Zainuddin, Dewan Siswa, April 1982.
No comments:
Post a Comment