Thursday, 3 December 2020

    Ibu Melayu dulu

Masyarakat Melayu pada tahun 1946, apalagi kaum wanita diakui Syahira “Di keliling sunyi gelap gelita”. Maknanya terabai lalu ketinggalan sungguh-sungguh. Telitikan cara beliau menggambarkan keterkebelakangan ini melalui puisi berjudul “Ibu Melayu”.
Saya sengaja memetik puisi berkenaan untuk mengimbas dan mengimbau realiti ketika itu.
Syukurlah, mereka sekarang sudah jauh berubah. Malah telah mendahului kaum lelakinya pun.
(Sumber puisi: Muhd. Yusof Ibrahim, 2014. Penulisan Rencana Dalam Akhbar Dan Majalah Melayu 1900-1950: WANITA. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, muka surat 88).
Image may contain: text that says "tbu Melayu Keluk teaah rasanya badan. Di keliling sunyi gelap gelita. kalau terbitnya bulan. AaN tabir fajar juita. menyandarka untung Ke mana badan akan dibawa, Seluruh tanah khurafat bergulung. Dilamun ombak penuh Pilu sayu menahan kalbu, Menanti sinar kalanya pagi, Bimbang hari silu terharu, Dikurung ombak dilingkung sunyi. Ibu Di tengah bangsa menerima cubaan. Menerima kerosakan masyarakat puteri, Zahirlah Ibu Melayu majalah perempuan, Untuk menjadi pengasuh budi. bekerjalah tuan, Tuburkan semangat masyarakat yang kucar kacir Supaya kemajuan sempurna zahir pelajaran, Srahirak"
Zulkifli Salleh, As Abbas and 10 others
1 comment
Like
Comment
Share

Comments

  • Abd Jamal Abd Hadi
    tapi puisi zaman dulu struktur dia sama macam pantun. 4 kerat pastu hujung dia sama bunyi selang baris. kadang baca puisi macam baca pantun sebab sama. tak dapat beza.
    entah bila puisi/sajak menjadi lebih bebas dan membebaskan diri dari struktur pantun.
    • Like
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)